Situatie gezondheidszorg

De gezondheidszorg in Togo kent grote problemen:

Te weinig artsen, verplegers en tandartsen

Er zijn veel te weinig artsen en verplegend personeel. Volgens cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waren er in 2004 225 artsen en 2141 verpleegsters. Dat betekent ongeveer 1 arts op 23.000 mensen en 1 verpleegster op 2400 mensen! Ter vergelijking: in Nederland is er 1 arts op 264 mensen en 1 verpleegster op 67 mensen. 

De situatie bij tandartsen is nog dramatischer. Volgens de WHO waren er in 2004 welgeteld 19 tandartsen in Togo (1 op 263.000 mensen). In Nederland zijn er ongeveer 8000 (1 op 2000 mensen). De belangrijkste oorzaak voor het grote tekort in Togo is dat artsen en verplegend personeel worden weggelokt naar Europa en de V.S. door hoge salarissen daar. Dat is een trend die we in alle Afrikaanse landen zien.

Weinig opleidingsmogelijkheden

Een andere oorzaak is dat er weinig opleidingsmogelijkheden in Togo zijn. Voor een deel wordt het gebrek aan artsen opgevangen door ‘technische assistenten’, mensen die een deelopleiding medicijnen hebben gevolgd op een lager niveau dan artsen. Deze assistenten zijn vaak in de praktijk zo goed geschoold dat ze heel goed kunnen helpen. Maar er zijn veel te weinig ‘technische assistenten’. Ze kunnen bovendien meestal geen gecompliceerde operaties uitvoeren.

Te weinig geld voor investeringen

Er is te weinig geld om artsen en verplegend personeel goed te betalen en om ziekenhuizen en andere medische voorzieningen te bouwen en onderhouden. De gebouwen zijn meestal oud en slecht bruikbaar. De apparatuur is vaak sterk verouderd. De overheid geeft in Togo per burger ongeveer 67 euro uit aan gezondheidszorg, in Nederland is dat bijna 2700 euro.

Te weinig preventieve gezondheidszorg

Er wordt zoals in alle ontwikkelingslanden weinig geld uitgegeven aan preventie. Met eenvoudige hulpmiddelen (muskietennetten bijvoorbeeld) en voldoende voorlichting kan veel ellende worden voorkomen. Daarvoor ontbreekt echter vaak het geld. Consultatiebureaus bestaan wel (voor kinderen tot 3 jaar; voor kinderen ouder dan 3 jaar bestaat er geen zorg) maar ze bereiken maar ongeveer 25% van de kinderen; 75% valt buiten de boot. Schoolartsen zijn er niet evenmin als jeugdtandverzorging, waardoor kinderen vanaf 4 jaar helemaal geen preventieve zorg ontvangen. Ook het vaccinatieprogramma is veel beperkter dan in Nederland.

Te arm om dokter te betalen

Door de armoede gaan de meeste mensen pas naar de dokter als een ziekte heel ernstig is geworden. Het kost dan veel geld om de patiënt nog te genezen en soms lukt het dan niet eens meer.

Geen ziektekostenverzekering

Er bestaat geen nationale ziektekostenverzekering. De meeste Togolezen hebben geen verzekering (naar schatting meer dan 95%). Ze kunnen een privé-ziektekostenverzekering niet betalen.

Medische zorg ver weg

Vooral in het binnenland moet je (te) lang reizen om bij een arts of verpleegster te komen.